مروری بر آلبوم Awase کار تازه‌ی گروه Ronin نیک برتش
[lightbox full=”http://” title=””]تيران گريلو/ ECMreviews ترجمه: نسیم داد گستر[/lightbox]
در كاتولوگ آلبوم Awase، آخرين آلبوم منتشر شده پيانيست سوئيسى نیک برتش (Nik Bartsch) همراه با گروهش Ronin، به نقل از نظريه پرداز فرانسوى رولان بارت نوشته شده: ” نشانه يك شكاف است، شكافى كه تنها رو به يك نشانه ى ديگر باز ميشود.” احتمالا هيچ عبارتى بهتر از اين طبيعت [tooltip text=”فراکتال” gravity=”nw”]ساختار فراكتال، ساختارى هندسی است که با بزرگ کردن هر بخش از این ساختار به نسبت معین، همان ساختار نخستین به دست آید.[/tooltip] اين موسيقى را بيان نمي‌كند، چرا كه هرچه بيشتر در ريزه‌كارى‌هاى آن دقت شود، گستردگى آزاديش بيشتر احساس ميشود. با همكارى شا (كلارينت باس و ساكسيفون آلتو)، كسپر راست (درام) و جديدترين عضو گروه تامى جوردى (بيس)، درحالى كه انديشه هاى نو مثل سبزه هاى جديد در برتش جوانه ميزد، او خود را ريشه كرده در باورهايى آشنا پيدا كرد.
در اين آلبوم نيز برتش روش هاى مدولار (modular) خود را ادامه ميدهد، كه توسط آن بدنه‌ی بزرگترى از نيروهاى بنيادى باهم يكى مي‌شوند. جديدترين آنها “Modul 60” و “Modul 59″ كه آهنگ هاى آغازين و پايانى آلبوم هستند شامل نشانه‌هايى از آينده اى قدرتمند ميباشند. جايى كه Modul 59 در محدوده ى آستانه‌اى ايجاد هيجان مي‌كند، Modul 60 يك پيوند مستقيم به آلبوم Continuum (آلبوم قبلى برتش براى ECM با پروژه Mobile) دارد. با اين وجود، هر اشاره اى به گذشته باعث ايجاد روشنايى بيشترى به عصر آتى ميشود: صدايى كه روزى مي‌دويد اكنون خيز گرفته و ميجهد. براى نمونه [tooltip text=”گرووْ ” gravity=”nw”]گرووْ (groove) درک و احساس از ریتم یک سبك خاص[/tooltip] آيينى در Modul 58، چيزى است كه در ابتدا ما انتظارش را داريم، يك توالى تازه‌تر در همبستگى گروهى، رويكردى به حركت ابدى در تمايلات گروه ديده ميشود كه به جزئيات اجازه دهند خودشان را تا درجه‌ی خلسه و بى خويشى ابراز كنند. Modul 36 عميق ترين تغيير را آشكار مي‌كند؛ قطعه‌ای که براى گوش تمامى شنوندگان قديمى برتش آشناست و ويژگى‌هاى تك رنگى را داراست كه به‌نظر مي‌رسد مسير تكاملى گروه را گسترش ميدهد. اين قطعه از يك سو كلاسيك است و از سوى ديگر يك گرووْ آينده‌نگر. حس و حال خانه ى كودكى كه از داخل به بيرون بازسازى ميشود را دارد. Modul 34 يك قطعه قديمى ديگر است كه در حال حاضر اولین شكل استودیويش ساخته شده است. كيفيتى تقريبا ديجيتال دارد كه به واسطه ى تماس انسانى (ساز آکوستیک) ظرافت بخشيده شده است.
این آلبوم همچنین به‌علت وجود یک قطعه که ساخته‌ی خود نیک برتش نیست و کار شا (سازهای بادی گروه) است و بطور رازآميزى A ناميده شده متمایز شده است. این قطعه به تدريج از قطره كوچك آب اقيانوسى ميسازد، كه امواج آن به سوى تلقينات جذب كننده ى قطب نمايى فلسفى و سيال جريان مييابد. آلبوم را به شكل يك كل دوست داشته باشيد، كه در مسيرى بين نور و سايه با تمام قصدش براى نابودى غرورش پاورچين در طول مسير و توسط مسير به پيش ميرود.
مرور کوتاهی بر این آلبوم به قلم امید سلطانی:
[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]در ورزش آیکیدو اصطلاح Awase دلالت بر حرکت هماهنگ و یکی کردن انرژی بدن دارد؛ استعاره‌ای درخور موسیقی ظریف و پرانرژی نیک بَرتش. بعد از وقفه‌ای شش ساله، گروه رونینِ نیک برتش با Awase یک شروع تازه و متفاوت را تجربه می‌کند. این وقفه که برمی‌گردد به تشکیل یک گروه تمام‌آکوستیک به نام Mobile، از منظر نیک فرصتی بود برای اعضای رونین تا با آزادی بدست آمده، ایده‌های تازه‌ای را بپرورانند. در این آلبوم با دو تغییر مهم یعنی تبدیل شدن از یک کوئینتت به کوارتت وعوض شدن نوازنده گیتار بیس گروه روبرو هستیم. بیورن مِیِر، بیسیست صاحب سبکی که در کارهای Ronin توجه ویژه‌ای به گیتار 6 سیم او می‌شد حالا جایش را به تامی جوردی داده است: بیسیستی با ذائقه‌ی کلاسیک‌تر که احتمالاً علاقمندان موسیقی راک و فانک بیشتر می‌پسندند. در اینکه نیک برتش یکی از صاحب‌سبک‌ترین موزیسین‌های حال حاضر دنیاست شکی نیست، اما آیا شروع تازه‌ی Ronin را می‌توان با موفقیت‌های پیشین او برابر دانست؟ پاسخ این سوال در اجرای دوباره‌ی قطعه‌ی Modul 36 نهفته است، قطعه‌ای که نشان می‌دهد جادوی برتش هنوز هم کارساز است.[/box]
