آرش ضرابی (+) در رشتۀ نوازندگی ساز کنترباسِ دانشکدۀ هنر تحصیل کرده و طی سال‌های فعالیت خودش، در زمینه موسیقی کلاسیک با ارکسترهای زیادی مثلِ ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر ملی، ارکستر نیپلر و … همکاری کرده. اما چیزی که از آرش در آلبوم جدیدش می‌شنویم فضایی متفاوت و بدیع است. علاقه شخصی او به سمت سبک‌های دیگری مثل رپ، جز و راک رفته و مدتی مشغول تجربه بوده و پروژه‌هایی را به نام‌های «واکمن»، «متنفرم از اول مهر» و «رفلکشن» طی سال گذشته اجرا کرده‌است.
آلبومِ «گم شدن در …» حاصل تجربه‌های واقعی از دل زیست آرش ضرابی است و هر کدام از آن‌ها به دوره‌ای از زندگی او مربوط می‌شود. تصاویر و احساسات ذخیره شده در ناخودآگاهش در دل تجربه‌های ساخت موسیقی او سر باز کرده‌اند و برای ما فرصتی پیش آمده تا در آن‌ها قدم بزنیم.
تجربه‌هایی که همه حکایتی از گم شدن را در دل خود دارند. گم شدن در بچگی، کار کردن در بازار، گم شدن در تجملات موسیقی کلاسیک، گم شدن در ساحلِ «مُفَنق» و حس توهمی تنهایی در کنار دریا و صداهای درهم‌تنیدۀ تهران و ریتم تند و مسخ‌کنندۀ زندگی و در نهایت انگار تمامِ این تجارب منتهی می‌شوند به خانۀ اول. قطاری که در زندگی سوار می‌شویم تا سفری را آغاز کنیم و همۀ احساسات را بچشیم تا آرام بگیریم.
