برای گوش یا ذهن؟
نگاهی به آلبوم بادبان اثر گروه ترامون (+) و هفت هنرمند هیپ‌هاپ و یک هنرمند دیگر

بادبان آلبوم موفقی بوده یا نه؟ اول اینکه بادبان به معنای واقعی کلمه یک کانسپت آلبوم است؛ آلبومی که حاصل کار تیمیِ هنرمندانی از سبک‌های مختلف و البته با توانایی‌هایی متفاوت است. گروه ترامون حاصل همکاری سارا بیگدلی شاملو و نیما عقیانی به خودی خود حاصل تجمیع چند تجربه و سبک موسیقی است؛ از کلاسیک و معاصر گرفته تا الکترونیک و آلترنیتیو. از طرفی هفت رپر یعنی رودی، رض، صفیر، ودا، بامداد، دیگرد و کابوس هر کدام سابقه‌ی منحصربه فرد و امضای خود را در هیپ‌هاپ دارند. اگر حضور منسجم ا.ب.ا هنرمند ویژوال را به همه اینها اضافه کنید می‌بینید تولید گروهیِ چنین آلبومی آن هم برای ما ایرانی‌ها کار دشواری است. در چنین شرایطی وقتی دست روی یک کانسپت با نوع پرداختِ روایی-داستانی می‌گذارید کار به غایت پیچیده می‌شود. اما سوال اینجاست که بعد از این که همه این کارها را انجام دادید و نتیجه‌اش به گوش مخاطبان رسید موفق بوده یا خیر؟ این سوالی است که از زوایای مختلف قابل بررسی است اما به نظر من اگر کاری که می‌خواستید و هدفتان بوده را انجام داده باشید اصل ماجرا مرتفع شده. در تولید آلبومی با هفت هنرمند هیپ هاپ، مخاطب قطعا یکی از ارکان اصلی است پس زاویه‌ی مناسبی برای ورود به ماجرا می‌شود. اگر هدف یا حتی یکی از اهداف تولیدکنندگان بادبان بیشتر و بیشتر شنیده شدن و تاثیر گذاری در مقیاس وسیع مخاطبان بوده باید گفت این آلبوم شکست خورده. طبیعتا آلبومی که حتی نام قطعاتش را باید در لغت نامه دهخدا جستجو کرد به اصطلاح در گیشه شکست می‌خورد. هرچقدر هم در آهنگسازی و پروداکشن قوی باشد یا صدای جذاب و پخته‌ای مثل سارا در خدمتش باشد بی‌فایده است. هفت رپر که به نظر می‌رسد هر کدام سعی کردند کاراکتری متفاوت از خود ارائه دهند و اشعارشان در خدمت مجموعه باشد یا حضور مجموعه‌ی طراحی‌ها و تصاویر درجه یک، باز هم نمی‌تواند مخاطب گسترده‌ای (به نسبت آنچه پتانسیل اعضای حاضر در مجموعه دارند) جذب کند. اما اگر قرار بوده مخاطب آنقدر غربال شود که دانه درشت‌هایش بمانند -یعنی همان‌هایی که بیشتر حوصله فکر کردن دارند بیشتر دوست دارند بخوانند و بپرسند تا همراه شوند- این آلبوم مجموعه‌ی موفقی است. مجموعه‌ای که خوب یا بد بودن یک ورس یا حتی یک قطعه در آن اهمیت ویژه‌ای ندارد و نمی‌توان به راحتی به اجزای کوچکتر تفکیکش کرد. باید گفت بادبان یک کل واحد است و موفقیتش را از عمق و انسجامش وام می‌گیرد نه تعداد شنونده.