کودکی ضربه‌دیده، که در یک سال پدر و پدربزرگش را از دست داد و به همراه باقی‌مانده‌های خانواده‌ش مجبور به مهاجرت به فیلادلفیا شد. مادرش برای او اولین ساکسوفون را خرید. جان کالترین (+) در خانه‌ای به مدیریت چند زن (که برای هر یک از آن عزیزانش قطعه‌ای به نام‌شان ساخته است) بزرگ شد، و برخی دلیل نبوغ او را همین می‌دانند.
در بیست سالگی به سطحی از نواختن ساکسوفون رسید که توجه غول بزرگ و مرموز جَز، مایلز دیویس را به خود جلب کرد. تا حدی که بهQuintet (پنج‌‌سرُایی، گروهی پنج نفره از نوازندگان یا خوانندگان) مایلز دعوت شد و کنار آن‌ها نواخت. رسیدن به این حد از موفقیت او را وارد دنیایی جدید کرد. اما این باعث نشد که دردهایش را فراموش کند، پس برای پیدا کردن اندکی تسلّی و آرامش به سمت هروئین کشیده شد. اعتیاد کم کم او را در بر گرفت، تا جایی که مایلز به خاطر غیبت‌هایش در جلسه‌های تمرین مجبور به اخراج او از گروه شد.
اینجا بود که سقوط را لمس کرد. از هیچ به همراهیِ خدایانِ جَز رسیده بود، و حالا تنها و غریب، از همه دور افتاده بود. از همه جز عشقِ مقدس و بی‌نهایتِ درون. او تعریف می‌کند که در روز‌هایی که می‌ترسید خدا برای ناسپاسی‌اش هدیۀ موسیقی را از او گرفته باشد، تجربه‌ای روشن‌گرانه و عرفانی برایش اتفاق می‌افتد. بعد از آن عهد می‌کند که اعتیادش به هروئین را کنار بگذارد و اگر پس از آن هنوز بتواند سازش را بنوازد، او به قدیسِ مُبلّغی برای آن تبدیل خواهد شد.
و در کمال شگفتی، صفحۀ روزگار با عهدش همراه شد. او همیشه به دنبال زبانی جهان‌شمول و همگانی برای موسیقی بود. و جَز، ابزارش را تا حدی فرازمینی به جلو برد تا به این هدف برسد. آلبوم Giant Steps از جان، تفکرِ تئوریک میلیون‌ها موزیسین را متحول کرد. او که به روحانیت و رشد شخصی علاقه‌مند بود، سازش را وسیله‌ای برای عبادت و مدیتیشن می‌دید و این گونه روحِ رهایی را در قطعه‌هایش می‌دمید. در این دوره او به روحانیت در هند و به خصوص روحانیتِ موجود در موسیقیِ آنجا علاقه‌مند شد، که این علاقه تاثیر بسیاری در آهنگسازی‌هایش داشت و میوه‌هایی داد که هنوز موجب دوستی و همدلی هنری جَز و موسیقیِ محلیِ هند می‌شود.
پس از آنکه به عهدش عمل کرد، آلبوم A Love Supreme را ساخت، که روی کاور آن نامه‌ای با موضوع تشکر از خدا و منبع عشقِ متعالی نوشته بود. هر چه گذشت، او به سرعت باز در حال تحول بود. بیباپ (زیر شاخه‌ای از جَز) و جَز پس از او دیگر شبیه قبل نبودند.
جالب است بدانید که برخی طرفداران جان کالترین جداً او را به عنوان یک قدیس می‌شناسند و حتی کلیساهایی که در آن‌ها جَز نواخته می‌شود به نام او وجود دارند.
اجرایی که می‌بینید برداشتی است به سبک جَز از آهنگ پاپِ My Favorite Things (چیزهای موردِ علاقۀ من) ساختۀ ربچارد راجرز که آن را برای فیلم موزیکالِ Sound of Music آهنگسازی کرده بود. تنظیم جَز جان کالترین برای این آهنگ، آن را به شعری موسیقیایی و یادبودی زنده و فراتر از زمان و معنی تبدیل کرد.
