مصاحبه امیر حسین ناظم زاده با آرش راسخ
آرش راسخ موزیسینی با پیشینه‌ی فعالیت در ژانر الکترونیک است که از آغاز فعالیت‌های شخصی مهراد هیدن به مخاطبان موسیقی رپ فارسی معرفی شده است. حضور این آرتیست رنگ و بوی تازه‌ای به موسیقی مهراد هیدن اضافه کرده است. او نقطه اشتراک خود و مهراد هیدن را موسیقی راک می‌داند و به زودی آلبوم مشترکش ان با عنوان «صفر» منتشر خواهد شد که کاملا از فضای موسیقی رپ فاصله گرفته است. در ادامه مصاحبه‌ای کوتاه با آرش راسخ را می‌خوانید.
چه شد که با مهراد آشنا شدی و چرا با فاصله زمانی همکاریتان در موسیقی آغاز شد؟
من و مهراد از طریق یک دوست مشترک باهم آشنا شدیم و چون هر دو عاشق موسیقی بودیم و نقطه اشتراکمان موسیقی راک بود؛ خیلی سریع به هم نزدیک شدیم. آن زمان اواخر همکاری مهراد با زدبازی بود و من هم موسیقی الکترونیک کار می‌کردم. فکر کردیم جدا از پروژه های شخصیمان؛ یک کار جدید شروع کنیم اما نشد. آن زمان شاید به دلیل عدم آمادگی یا تفاوت فکری نتوانستیم روی یک پروژه تمرکز کنیم.
بعد از پروژه سرمایه که مهراد انجام داد؛ مسئله پروژه بزرگ مطرح شد. مهراد با من تماس گرفت و گفت که می خواهد دراین پروژه من هم مشارکت کنم. در همان زمان فکر کردیم که مکس و مستر را به چه کسی بسپریم که باز هم من از طریق یک دوست مشترک ایمان را شناختم و او با همراهی مهراد میکس مستر کارها را انجام داد. در ابتدا به دلیل عدم شناخت مشترک خیلی سخت با هم کار می‌کردیم اما به تدریج خیلی خوب به هم نزدیک شدیم.
شما با پیشینه موسیقی الکترونیک با مهراد آشنا شدید و نقطه اشتراکتان هم موسیقی راک می‌دانید. چه شد که همکاری اولتان در آلبوم بزرگ در قالب یک آلبوم رپ انجام شد؟
من فکر نمی‌کنم بزرگ یک پروژه رپ باشد. این یک پروژه کراس ژانر است. من فکر میکنم این آلبوم فرا تر از رپ است. شما در این آلبوم صدای، سینتی سایزر، گیتار الکتریک، آکوستیک درامز میشنوید. این آلبوم فقط رپ یا راک نیست. اگر اصرار داشته باشید که یک عنوان به آن بدهید شاید بتوان گفت که این آلبوم الکترونیک است ولی دلیل اصلی موفقیت آن را در کراس ژانر بودن و تازه بودنش می‌دانم.
شما در آلبوم بزرگ حضور داشتید اما دقیقا مشخص نبود در چه حوزه‌ای با مهراد و سامان همکاری کردید. دقیقا حیطه همکاریتان چه بود؟
اگر دقت کنید؛ صدادهی آلبوم بزرگ نسبت کارهای قبلی زدبازی تغییر عمده کرده است. این صدادهی به خاطر سازها و سینتی سایزرها و صدای الکترونیک تازه ای بود که به آلبوم اضافه شد. نقش اساسی من در این پروژه معرفی چنین چیزهایی بود که به آلبوم اضافه شد.
فکر می‌کنی همکاری‌هایتان در آلبوم بزرگ و تونل پله ای بود تا به پروژه جدید (صفر) برسید یا این پروژه جریانی کاملا مستقل دارد؟
آلبوم تونل پروژه شخصی مهراد و کنیس بود که با میکس ایمان همراه شد و من کمتر در آن درگیر بودم. در آن پروژه به جز ترک «بازی» صرفا به عنوان دوست در کنار مهراد بودم. اما شاید ترک «بازی» و موفقیتش باعث شد به فکر بیفتیم تا یک پروژه دو نفره را سامان دهیم.
از پیشینه کاری شما اطلاعات زیادی برای مخاطبان ایرانی وجود ندارد. کمی درمورد فعالیت‌های شخصی خودت پیش از همکاری با مهراد بگویید.
من عموما فضای کارهایم موسیق الکترونیک هاوس، دیپ هاوس و تکنو بود. در موسیقی ایرانی هم یک آلبوم برای امین حیایی پرودیوس کردم. این آلبوم منتشر نشداما اجراهایی در تالار وحدت داشت که در سبک الکترونیک راک بود.
یکی از نکاتی که خیلی در پروژه‌های شما مهم و قابل توجه است؛ شخصیتیست که موسیقی جدا از تکست و شعر دارد. این کاراکتر چگونه در کارهایتان ایجاد شده است؟
همه فکر می‌کنند موسیقی الکترونیک با یک لپ تاپ و نرم افزار ساخته می شود. اما درواقع اتفاقی که برای موسیقی می افتد این است که خیلی کامپیوتری می شود. درواقع حس و حال حضور زنده یک نوازنده خیلی مهم است. اگر چنین چیزی را از موسیقی بگیرید به شدت همه چیز تمیز و منظم و صفر و یکی شنیده می شود. شما باید بتوانید حستان را وارد کار کنید و این فرق عمده‌ایست که تیم ما با بقیه دارد. مهراد یکی از بهترین نوازنده‌های ایران است و سواد موسیقی بالایی دارد وقتی چنین نوازنده‌ای در کنار موسیقی قرار می گیرد کیفیت چند برابر می شود.
فکر می کنید چقدر در مسیری که امروز مهراد می رود تاثیر گذاشته‌ای؟ پروژه صفر یک نقطه کاملا تازه در کارنامه کاری مهراد است و با همراهی شما اتفاق می‌افتد. فکر می کنید این مسیر تازه به کجا برسد.
مهراد یک موزسین کامل است و من چیزی به او اضافه نکردم اما شاید توانستیم به هم کمک کنیم تا در کار خودمان مسیر تازه ای پیدا کنیم. این اتفاق حاصل یک کار تیمی است اما وقتی تیم می شوید فقط کار اهمیت ندارد. بیشتر نحوه زندگیتان مهم است. مهم این است که بتوانید با هم دوستی و صمیمیت داشته باشید و طرز تفکر مشترک داشته باشید. فرق ما آدم ها طرز تفکرمان است و ما شانسی که داشتیم این بود که این طرز تفکر به قدری نزدیک بود که توانستیم به خوبی به هم جهت دهیم.
الان که درحال همکاری با مهراد هستید؛ فکر می کنید صرفا فعالیت هایتان در قالب همین گروه باشد یا به سمت کارهای شخصی هم می روید؟
قطعا اگر در موسیقی ایران بخواهم فعالیتی داشته باشم قطعا با مهراد است چون فکر می کنم بیشتر با تیم خودمان حال می کنم و موسیقی هم برایم جنبه تجاری یا رسیدن به شهرت ندارد. درست که که کمیت کارهای ما با مهراد آنقدر بالا نباشد اما کیفیت بالاست. ما موسیقی مصرفی تولید نمی کنیم و این نکته ایست که برای من بسیار مهم است. اما الان نیاز دارم کمی به کارهای شخصی خودم برسم و همین همکاری با مهراد هم روی موسیقی الکترونیک هاوس من هم تاثیر کذاشته است و کمی راک تر صدا می دهد.
در موسیقی راک و رپ ایران کسی است که کارهایش را گوش بدهید و پیگیرش باشید؟
موسیقی رپ ایران مثل فوتبال شده است. طرفدار زیاد است اما همه پیگیر حاشیه ها هستند. کسی به کیفیت و علم پشت موسیقی توجه نمی کند. موسیقی هنر است و جنبه فرهنگی دارد. کسانی که موسیقی زیرزمینی کار می کنند و آزادانه می توانند فعالیت کنند باید به جای کارکرد مصرفی از آن به فرهنگ سازی فکر کنند.
در جریان رسمی موسیقی ایران یک سری موسیقی پاپ مبتذل مجوز میگیرد که دقیقا باعث ابتذال می شود و کاملا بی مهتواست. درواقع با اجازه دادن به گسترش موسیقی پاپ حماسی جلوی فرهنگسازی گرفته می شود. از طرف دیگر هم موسیقی زیرزمینی ایران از فقدان نگاه تازه رنج می برد. چقدر موسیقی زیرزمینی ایران محتوا دارد؟ چقدر تکرار در این موسیقی اتفاق افتاده است. این مسئله بیش از هر چیز هم در موسی رپ زیرزمینی وجود دارد.
در موسیقی راک هم خیلی فضا انتلکتی است. همه در پینک فلوید مانده اند. پینک فلوید اتفاق افتاد و هیچ کس هم به گرد پایش نمی رسد. مثل این است که ایران خودرو بخواهد مرسدس بنز بسازد. شاید تنها راه نجات موسیقی ایران از این وضعیت؛ این است که هنرمندان خودشان باشند و سعی نکنند تقلید کنند.
