گروه داماهی (+) پس از مدت زمان طولانی تک آهنگ جدیدی به نام «جاده لغزنده است» منتشر کرد که ادای دینی به موسیقی خیابانی ایران است. به نظر می‌رسد این آهنگ تنها دستاورد گروه در یک سال باشد چرا که در سه کنسرت اخیرشان اجرا شده و از طرفی قطعات جدید دیگری که نواختند مورد استقبال ویژه‌ای قرار نگرفت. تا به حال چند بار اعلام شده آن‌ها آلبومی در دست انتشار دارند اما باز هم در اعلامی جدید زمانی نسبی؛ « شش ماه آینده»، را برای انتشار آلبوم اعلام کرده‌اند. آهنگِ جدید گروه داماهی در برخورد اول بسیار جذاب و کوبنده است؛ هم از نظر ریتمیک و هم ترانه. اما با چند بار گوش دادن ترانه که موضوعی اجتماعی دارد، رنگ و بوی ابتدایی خود را از دست می‌دهد. البته این مشکل اکثر ترانه‌هایی است که به صورت مستقیم اشاره به موضوعی اجتماعی یا سیاسی دارند. همچنین ترانه قدرتمند دیوانه، انتظار را از این گروه بالا برده و ضعف‌های ترانه جدید پررنگ‌تر نشان داده می‌شود. جاده لغزنده با قطعیت راک است اما داماهی سعی دارد امضای خودش را هم داشته باشد و همین باعث شده قطعه تمام حرفش را در نیمه اول بزند. اصرار بر استفاده از ساز عود به جای صدایی مناسبِ فضای آهنگ (احتمالاً گیتار الکتریک)، باعث می‌شود انرژی مخاطب تمام و کمال تخلیه نشود. این آهنگ حتی تا حدی نزدیک به قطعه معروف گروه بیتلز (Come Together) است که بسیاری از بزرگان مانند ایرواسمیت و مایکل جکسون بازخوانی‌اش کرده‌اند. این اتفاق اصلاً به مفهوم کپی کردن نیست بلکه در ساختار این اتفاق افتاده و مخاطب با تم، آشناپنداری دارد و نمی‌داند سرچشمه‌اش کجاست. داماهی وام دار موسیقی جنوب است و آثاری به کل عاشقانه هم در کارنامه خود دارد و پس از یک قطعه مهم عاشقانه، سراغ کاری اجتماعی رفته است. با این تفاسیر گویا داماهی برنامه‌ی واضحی در مورد آینده ندارد و شاید اعضای گروه باید مواظب باشند آفت یک یا دو آلبوم موفق برای آن‌ها تمام راه نباشد؛ چراکه جاده لغزنده است.
[button color=”red” size=”small” link=”https://owrsi.com/%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%A8-%D9%85%D9%87%D9%85-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D9%88%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C/” icon=”” target=”true”]مصاحبه داماهی[/button]
