مدت ها منتظر تصویر یا صدای جدیدی از گروه 127 بودیم و امیدوار که آن تجربه های ناب سال های نه چندان دور را دوباره برایمان تکرار کنند. موسیقی جز با ملودی هایی که خیلی به گوش مان آشنا بود و به دل می نشست. بچه هایی با استعداد از اتاقی شروع به کار کرده بودند و انگار تصمیم داشتند یک کالت برای نسل ما باشند. ولی گویا مهاجرت زهر خودش را می ریزد. دیدن این ویدیو از اجرای کنسرت امسال نیویورکِ صد و بیست و هفتِ ناقص، امید تجربه‌ی دوباره آن سال‌های 127 را کمرنگ می‌کند. سهراب هم سهرابِ سابق نیست.
ویدیوی حاضر مربوط به اجرای دو ماه پیش گروه 127 در نیویورک می باشد که سهراب محبی و سلمک خالدی از اعضای سابق گروه در آن حضور دارند.
[box type=”shadow” align=”alignright” class=”” width=””]گروه 127 سال 1380 در تهران توسط تعدادی از دانشجوهای هنر شکل گرفت و در سبک‌های جَز، جیپسی پانک و راک فعالیت می کرد. سازبندی گروه متشکل از گیتار (سهراب محبی) ، پیانو (سردار سرمست) ، ترومبون ( سلمک خالدی) ، گیتار بیس (علیرضا پوراسد) ، درامز (یحیی آل خوانسا) و سه تار (شروین شهامی پور) بود. کلام موسیقی گروه 127 توامان از ناامیدی و لذت های زندگی می گوید و بعضی مواقع با فرهنگ داخلی وارد دیالوگ می شود. با وجودی که مخاطب اصلی این گروه درون ایران می باشد اما 127 موفق به کسب تعداد زیادی مخاطب در خارج از مرزهای ایران نیز شده است. در همین راستا پیش از این مستند کوتاهی تحت عنوان “127,an Iranian Band” ساخته رضا حائری از کانال چهار بریتانیا پخش شده و همینطور موزیک گروه از کانال های رادیویی کشورهایی مثل آلمان، انگستان و آمریکا نیز شنیده شده است.[/box]
دیسکوگرافی گروه 127
- کار تمام وقت (Full Time Job) - ۲۰۰۵
- آمدن به کنار (Coming Around) - ۲۰۰۶
- خال پانک (Khal Punk) - ۲۰۰۷
- راک انتحاری (!Pop Emergency) - ۲۰۱۱
[button color=”red” size=”small” link=”http://www.127band.com” icon=”” target=”false”]وبسایت گروه[/button]
