دهه هفتاد و موسیقی پانک راک
دهه شصت دوره طلایی راک اند رول بود و با ورود به دهه هفتاد گویی که موسیقی راک هم پیر و فرتوت شده باشد.به طوری که بیلی جوئل و سیمون و گارفونکل هم جزئی از راک اند رول محسوب می شدند. روح اعتراض و افسارگسیختگی موزیک راک باعث شد سبک جدیدی به نام پانک راک از دل آن زاده شود. این سبک از بریتانیا و آمریکا و استرالیا به وجود آمد و در کل دنیا پخش شد. کلابی به اسم CBGB در منهتن نیویورک یکی از مراکز این اتفاق بود و گروه Talking Heads یکی از پایه های ثابت اجرا در این کلاب.
تاکینگ هدز گروه راک آمریکایی بودند که سال 1975 در نیویورک فعالیت خود را آغاز کردند و تا سال 1991 در سبک های پانک راک و پست پانک و فانک و آرت پاپ و موج نو، موسیقی تولید می کردند. این گروه در دهه هشتاد بسیار فعال بود و علاوه بر نوآوری هایی که در آرت پاپ انجام داد و همینطور ژانر موج نو را در ایالات متحده تعریف کرد، تاثیر بسزایی نیز بر هنرمندان بعد از خود به جای گذاشت. برای مثال گروه ریدیو هد ( Radio Head ) نام گروه خودشان را از آهنگی به همین نام از آلبوم True Stories (1986( انتخاب کرد و یا فیلمساز ایتالیایی پائولو سورنتینو (Paolo Sorrentino) سال 2014 هنگام دریافت اسکار بابت فیلم La Grande Bellezza از گروه تاکینگ هدز به عنوان منبع الهام خودش تشکر کرد.
سال 1996 علی رغم عدم تمایل David Byrne ، دیگر اعضای گروه مجددا به هم ملحق شدند و آلبومی تحت عنوان No Talking, Just Head را منتشر نمودند. دیوید به صورت قانونی از استفاده نام ” تاکینگ هدز” جلوگیری کرد و آن ها تور این آلبوم را به اسم گروه Heads برگزار کردند.
[button color=”green” size=”small” link=”https://en.wikipedia.org/wiki/Punk_rock” icon=”” target=”false”]Punk Rock[/button]