ریوئیچی ساکاموتو – موسیقی فیلم آسمان سرپناه
در سکانس آخر فیلم برتولوچی (The Sheltering Sky) که بر اساس رمانی از پاول بولز ساخته شده بود. سیمای فرزانه‌ی آقای نویسنده را می‌بینیم که با صدایش آخرین جملات را می‌گوید و تمام.
سال‌ها بعد ساکاماتوی ژاپنی که موسیقی متن همان فیلم را ساخته بود، پس از مدت‌ها درگیری با سرطان آلبوم جدیدش را منتشر می‌کند. جایی میانه‌های آن، همان جملات بولز را همنشین موسیقی‌اش می‌کند. موسیقی‌ای که مثل خودش همیشه جسورانه مستقل از زمان است و این بار آمده که مارا با زندگی رو به رو کند.
«زندگی در پندار ما، به چاهی بی‌کران می‌ماند. این را نمی‌دانیم که مرگ کی فرا خواهد آمد، اما هر چیز چندبار بیشتر تکرار نمی‌شود. واقعاً تنها چندبار. فکر می‌کنی چند بار دیگر خاطره‌ی بعد از ظهر کودکی‌ات را به یاد خواهی آورد؟ بعد از ظهری که آنچنان بخشی از وجودت شده که حتی تصور زندگی بدون آن برایت ناممکن است. شاید چهار یا پنج بار دیگر، شاید این تعداد هم نشود. چند بار دیگر طلوع ماه کامل را تماشا خواهی کرد؟ با این وجود، همه این‌ها، بی‌انتها بنظر می‌رسد.»
دنیای اصواتِ «ریوئیچی ساکاموتو»
کارهای موزیسین پیشروی ژاپنی، ریوئیچی ساکاموتو روی لبه‌ای بین موسیقی پاپ و آوانگارد قرار می‌گیرد. ساکاموتو از دوران نوجوانی شیفتۀ موسیقی کلود دبوسی بود و بعد از آن به موسیقی تجربی علاقه‌مند شد. با دو نفر از دوستانش گروه « یلو مجیک ارکسترا» را راه اندختند که یکی از گروه‌های شاخص سبک الکتروپاپ دهۀ هشتاد به حساب می‌آمد و بعد از گذشت بیشتر از چهل سال همچنان فعالیت خود را ادامه داده‌اند.
ریوئیچی ساکاموتو دستی هم در موسیقی فیلم دارد و با ساخت موسیقی برای فیلم «کریسمس مبارک آقای لارنس» که در آن دیوید بویی نقش اصلی را بازی می‌کرد به صورت جدی وارد فضای سینما شد و در ادامه با طیف وسیعی از هنرمندان کار کرد، از برناردو برتولوچی و پدرو آلمودوار گرفته تا شیرین نشاط و با موسیقی‌اش طی حدود چهار دهه فعالیت، فضاهای مختلفی را خلق کرده.
