حلب پیش از جنگ، پیش از ویرانی

شهر باستانی حلب | مجموعه عکس: اسپن راسموسن – ترجمه شمیم شاهمردانی

نزدیک به هشت هزار سال است خیابان‌ها و کوچه پس کوچه‌های سنگفرش شدۀ شهر باستانی حلب صدای گام‌های تاجرها، فروشنده‌ها و مشتری‌ها را شنیده و منعکس کرده‌است. کوچه‌ها و بازارهایی باریک و قدیمی، که در دورۀ ساخت و ساز دو هزار ساله، هویت این شهر را شکل داده‌اند.

فروشنده‌هاي بازار قدیمی حلب ،هنوز همان کالاهایی را در بازار قدیمي‌اشان می فروشند که اجدادشان قرن‌ها پیش می‌فروختند. بازارهایی که نام‌گذاری هریک از سوق‌هایش (راسته‌های بازار) ، به رسم گذشته، بر‌اساس حرفه و کاری بوده که در این بازارها نفس می‌کشيدند و جریان داشتند.

سوق پشم‌فروش‌ها و سوق مسگرها و حمام‌ها و کاروانسراها و مدرسه‌هاي مسیحی و مکتب‌های قرآنی همگی، پهلو به پهلو و کنار هم، در حلب پابرجا و استوار مانده‌اند. درست شبیه گذشته‌ی درخشان این شهر و همان شیوه ای که هزاره‌ها پیش شکل گرفته‌اند.

حلبِ قدیم گلوگاه ارتباطی دنیای شرق و غرب در مسیر جاده‌ی ابریشم بوده؛ جاده‌ای  که روزگاری مسیر تجاری باستانی پر رفت‌و‌آمدی به‌شمار می‌آمده و از آسیا تا کرانه‌های دریای مدیترانه امتداد داشته است.

در امپراتوری وسیع عثمانی و پیش از انقلاب ترک‌های جوان حلب سومین شهر بزرگ این امپراتوری،بعد از قسطنطنیه و قاهره، محسوب می‌شده.

دوره‌ی طولانی حکومت عثمانی با آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914م پایان یافت؛ جنگ جهانی اول بین سال‌های 1914م تا 1918م بیشترین تاثیر را روی چهرۀ شهر و کارکرد تاریخی ‌شهر برجای گذاشت.

در اواسط قرن شانزدهم ميلادي، حلب از لحاظ تجاری جای خود را به دمشق داد و بدین ترتیب دمشق تبدیل به شاهراهی تجاری برای انتقال کالا از مشرق زمین به نواحی مدیترانه‌ای شد. با این حال، امپراتوری‌های انگلیس ، هلند ، فرانسه و ونیز کنسولگری‌های خود را در حلب نگه داشتند و مانع از انتقال آنها به دمشق شدند؛ با ساخت کانال سوئز، در اواسط قرن نوزدهم، حلب به مرور رونق خود را بیش از پیش از دست داد و از دوران اوج شکوفایی خود فاصله گرفت.

حلب، پر جمعیت‌ترین شهر سوریه، با جمعیتی نزدیک به دو میلیون و پانصد هزار نفر به دلیل تاریخ غنی‌اش یکی از پربازدیدترین شهرهای خاورمیانه بشمار می‌آید.