تئاتر از زیرزمین تا پشت بام – تراژدی قتل 3 عضو گروه موسیقی The Yellow Dogs
اعضای یک بند موزیک ایرانی – به جز یک نفر – که قبلا در ایران به صورت زیر زمینی فعالیت می‌کردند، در آمریکا با اسلحه کشته شده‌اند .
رفیع، که قبلا جزو یک بند متال بوده است و حالا سبک دیگری کار می‌کند، وضع مالی خوبی در آمریکا ندارد . او با یک اسلحه‌ی صد و پنجاه هزار دلاری که فروش آن به افراد معمولی ممنوع است. باقی اعضای بند را که پیشتر دوستان نزدیکش بوده‌اند و به تازگی او را از گروه حذف کرده‌اند کشته است .
به گلوی کیارش شلیک شده، اسی روی مبل کنار گیتارش کشته شده و پوریا به سرعت درون کمد قایم شده است . رفیع بعد از کشتن دوست‌هایش پیش از این که توسط پلیس دستگیر شود به پشت بام فرار می‌کند و خودش را با همان اسلحه میکشد .
حالا خواهر رفیع، دوست مشترک پوریا و کیارش، دوست دختر کیارش و پوریایی که زنده است در جایی که مشخص نیست متعلق به چه مکانی است جمع شده‌اند . دوست دختر کیارش – كه يك دختر اسكاتلندی است و در امريكا زندگي میكند – از رفتارهای کیارش می‌گوید از عشقش و از خانه‌ای که دیگر هرگز کیارش را به خودش نخواهد دید . خواهر رفیع، از رفیع و مشکلات خانه‌شان می‌گوید . از این که هنوز ته دلش شاید باور نکرده است رفیع قاتل است . او از حرف‌هایی که رفیع برایش میگفته می‌گوید و از مشکلاتی که با دوست‌های نزدیکش پیدا کرده است و از معماهایی که شاید تا آخر معما می‌مانند . دوست مشترک پوریا و کیارش، از خاطراتشان می‌گوید و از مشکلات یک نوازنده‌ی زیر زمینی بودن . از ترس و فرار و خنده‌هایشان می‌گوید و از هر آنچه كه دیگر نخواهد بود. پوریا اما از معجزه‌ای که دوستش ندارد ….
از زیرزمین تا پشت بام بام داستان رفاقت‌های نزدیکی است که به بهانه‌ی هنر می‌میرد . داستان سختی‌های عشق به موزیک است و ادامه دادنش درون خانواده‌هایی که والدین معتقد هستند موزیک شغل نیست . داستان کنسرت‌های زیر زمینی و فویل پیچیدن دور چراغ و ساختن استیج با وسایل ابتدایی . داستان ترس از دستگیری و زندان .
سال 2013 سروش و آرش فرازمند و علی اسکندریان که در محله بروکلین نیویورک ساکن بودند با شلیک علی اکبر رفیع، به قتل رسیدند. زمان حمله دو عضو دیگر گروه، سیاوش کرم پور و کورش میرزایی در محل وقوع حادثه حضور نداشتند.
صحنه همانطور که باید طراحی شده . یک فضای خالی بدون هیچ‌گونه وسیله‌ی اضافی که قرار باشد زیبایی به صحنه ببخشد . نور پردازی صحنه کاملا هوشمندانه است . ترکیب نور قرمز و رنگ مشکی که تداعی‌گر یک قتل و جنایت است و همچین طراحی نورهایی که جایگاه هر نفر را به درستی مشخص می‌کند .
موزیک داستان اما از نقاط ضعف داستان است . انتخاب موسیقی‌ای که کمترین ارتباط را با خاطرات و علاقه‌های اعضای بند موزیک دارد . نقاط اوج را آن‌طور که باید به تصویر نمی‌کشد و در اوج نمایش، جای خالی یک موزیک مرتبط حس می‌شود . سراسر نمایش پسر از پینک فلوید و متال و دیگر علاقه هایشان می‌گوید و در عوض موزیک کمترین ارتباط را با علاقه هایشان دارد و به جای آن که شاهد شنیدن موسیقی مورد علاقه‌ی شخصیت‌های نمایش باشم، – احتمالا- به موزیک مورد علاقه‌ی کارگردان گوش می‌دهیم .
از زیرزمین تا پشت بام بام چهار مونولوگ است که شما را وارد دنیای خیالی چند موزيسين می‌کند . پس اگر از آن دسته از مخاطبانی هستید که دوست دارید به خاطرات آدم‌ها و پیچ و خم زندگی‌هایشان گوش دهید لینک زیر را لمس کنید و فیلم تئاتر آن را ببینید.
[button color=”red” size=”small” link=”http://filmnet.ir/film/3838/%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%A7-%D9%BE%D8%B4%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D9%85″ icon=”” target=”false”]لینک تماشای فیلم تئاتر[/button]
