گروه خواب | راک تجربی از اصفهان
گروه خواب در سال 92 با کنسرت‌های دانشجویی و در قالب راک تجربی فعالیت خودش را شروع کرد. خیلی از ما خواب را با یک آهنگ که چند سال پیش در فضای مجازی دست به دست می‌شد می‌شناسیم. آهنگی به اسم «تریاک» که بر پایه شعری از نصرت رحمانی ساخته شده بود.
گروه خواب حالا دوباره فعالیت خودش را با دریافتی بسط یافته‌تر از پدیده‌ی تجربه موسیقیایی شروع کرده است. گروه علاقه‌ای به داشتن سبک یا طبقه‌بندی موسیقی‌اش ندارد و هرگونه برچسب را نوعی پیش‌آگاهیِ محدود کننده نسبت به تجربه موسیقی می‌داند. در همین راستا قطعه‌ای به نام جبر محیطی را اجرا کرده که در ویدیوی حاضر می‌بینیم و می‌شنویم.
مانیفست قطعه جبر محیطی
از پنج سالگی با تصمیم خانواده‌ام شروع به آموزش دیدن در موسیقی مقامی ایران کردم؛ روش این تعالیم با نظام کم‌انعطافی همراه بود که آموزنده را از شنیدن هر ملودی‌ای به غیر از موسیقی مقامی ایران، بر حذر می‌داشت. این الحان و نغمات در کودکیم تنها ارتباط موسیقیایی من بود. پس از گذشت سال‌ها که نزد اساتید مختلف آموزش دیدم و با بقیه شقوق موسیقی آشنا گشتم، همواره قصد داشتم تا با جدیت تمام از این الحان و ملودی‌های موسیقی مقامی ایران فراروی کنم و هرگز مقلدی بی‌مایه یا تکنسین صرف این موسیقی نباشم؛ اما علیرغم این قصدیت خودآگاه، در بعضی از لحظات این الحان آواروار بر من هجوم می‌آورد و زیبایی‌شناسییشان را بی‌اراده من، بر من تحمیل می‌کنند. با اینکه همواره قصد فراروی از موسیقی مقامی ایران در ذهنم مستولی است، اما هر گاه که نتRe را بی‌واسطه می‌شنوم در چنگال ناخودآگاه خویش اسیر می‌شوم و قدرت سویه‌ی روان آشوب ناخودآگاهم بر زمان جاری می‌شود.
گروه خواب در قطعه‌ی «جبر محیطی» در همکاری با این پروژه هنری قصد دارد تا همین هجوم بی‌اراده الحان مقامی ایران را، با تاکید اغراق‌گون بر نُت Re و با استفاده از 24 ربع پرده تکینه موسیقی ایران، دست به تجربه موسیقایی‌ای بزند و از این رهگذر مفهوم «جبر محیطی» را در بستر بی‌اراده زمان بازنمایی کند.
